Het begrip ‘digitaal tijdperk’ zal voor niemand meer onbekend zijn (behalve waarschijnlijk precies voor diegenen die de digitale omgeving zoveel mogelijk vermijden), en over het algemeen brengt deze digitalisatie enorm veel voordelen met zich mee. Dat je altijd toegang hebt tot je Google calendar bijvoorbeeld. Of dat je online kunt shoppen. En godzijdank voor het Zoom-onderwijs in de Corona periode, anders had ik een jaar niks kunnen doen.   

Maar de administratie die bij deze digitale wereld komt kijken is niet altijd even handig. Vroeger ging je voor alle geldzaken bijvoorbeeld naar de bank, en die regelden het verder voor je. Maar nu fysieke banken een zeldzaamheid worden doordat iedereen overgaat op internetbankieren, krijgen verschillende alleenwonende ouderen het opeens heel moeilijk. Want hoe gebruik je dan ook zo’n RaboReader? Gelukkig is dat voor mensen van onze leeftijd nog wel te doen. Nee, mijn probleem is die overdreven hoeveelheid wachtwoorden.  

Eentje voor Google, een stuk of tien voor de online winkels waar je shopt, eentje voor Zoom, Teams, Skype, en elke andere manier die je nog kunt bedenken om te videobellen, een voor je telefoon te ontgrendelen, eentje om je telefoon echt in te komen, en het liefst nog eentje extra voor Whatsapp en je galerij als je niet wilt dat mensen daar zonder jouw toestemming in kunnen kijken. En dan heb ik het nog niet eens over de onmenselijke hoeveelheid wachtwoorden die ik verder nog nodig heb voor uni, werk en overheidszaken.   

En ja, het is goed dat er gepleit wordt voor sterke wachtwoorden. ‘Flappie123’ wordt ook snel oud. En ja, het is al helemaal fijn dat er wordt benadrukt dat je beter allemaal verschillende wachtwoorden kunt hebben. Anders kun je compleet worden geruïneerd zodra jouw ‘PkM37Rw&U*9qqE1%’ geraden is. Maar man man man, de tijd dat ik al mijn wachtwoorden uit mijn hoofd wist, is helaas allang voorbij (dat was dan ook vooral het wachtwoord voor moviestarplanet, voor de rest had ik er niet zo veel).   

Mijn oplossing is dus om zo’n creatief mogelijke woorden te bedenken en die allemaal maar ergens op te schrijven en te bewaren. Maar doe je dat op papier dat gestolen kan worden? Of op je telefoon die gehackt kan worden? Klik ik dan toch maar het wachtwoord-onthouden knopje van Google, of vind ik dat toch te onveilig? En moet ik de naam van oud-oud-oudtante Petronella Gertruda wel in mijn wachtwoord verwerken, of ligt dat er te dicht bovenop?   Het bedenken en onthouden van de honderden wachtwoorden die we in deze tijd nodig hebben, is duidelijk niet mijn sterkste kant. Maar goed, deze digitale innovaties zijn toch niet meer te stoppen. Eerlijk is eerlijk, in ieder geval hoef ik nooit fysiek mijn huis uit om naar de bank te gaan. En dat is op zich toch ook een fijne ontwikkeling.