Zelfmedelijden. Het is een menselijke emotie die we allemaal wel eens ervaren. Het is een gevoel van ‘Waarom overkomt mij dit?’ of ‘Waarom moet alles altijd zo moeilijk zijn?’ Op dit soort momenten lijkt het alsof het hele leven zich tegen je keert en je jezelf het liefst in een warm dekentje zou willen wikkelen, weg van alle problemen en uitdagingen die het leven je voor de voeten werpt.  

Maar onthoud dan goed: niets in het leven is altijd leuk, geweldig en fantastisch. Soms moet je even door de zure appel heen bijten. En zelfmedelijden kan hier zelfs bij helpen. Het is goed om toe te geven hoe zwaar iets is, om even te klagen en te zeuren. Maar hierin blijven hangen, dat is een ander verhaal. Het leven werkt nu eenmaal niet op die manier. Het gaat door, of we nu willen of niet. 

Het is van belang om te beseffen dat zelfmedelijden slechts een korte tussenstop is, geen eindbestemming. Kijk op dit soort momenten juist naar de positieve dingen waar je hard voor hebt gewerkt en trots op mag zijn. Misschien zijn het kleine overwinningen, zoals het volhouden van die fietstocht in de regen, of grotere prestaties als het behalen van doelen waar je lang naartoe hebt gewerkt. Door te focussen op deze positieve aspecten, zul je zien dat het allemaal wel meevalt.  

Dus de volgende keer dat je jezelf betrapt op een klaagzang of een potje zelfmedelijden, vraag jezelf dan af: ben ik aan het klagen en zeuren, of ben ik gewoon even aan het ventileren? En herinner jezelf eraan dat hoe moeilijk het ook is of voelt, het leven altijd doorgaat. Accepteer de moeilijke momenten, maar laat ze niet de overhand nemen. En als je dan stug blijft doortrappen, gaat de zon vanzelf weer schijnen. 

Imme