Vanwege de grote shock laat ik mijn telefoon uit mijn handen vallen en kom ik tot de conclusie dat ik twee uur doelloos heb lopen scrollen. Mijn serie was ik totaal uit het oog verloren en resoluut besluit ik om het Instagram-icoontje van mijn telefoon te verwijderen. Wanneer ik de volgende ochtend mijn telefoon open, gaat mijn vinger automatisch naar de plek waar het Instagram-icoontje heeft gestaan; maar die plek is leeg.  

Sociale media hebben onze levens op een ongekende manier veranderd en het lijkt alsof geen enkel moment meer compleet is zonder onze digitale aanwezigheid. Enerzijds hebben sociale media de wereld dichter bij elkaar gebracht en ook ik ben heel blij dat ik maar een belletje verwijderd ben van mijn vriend die een jaar in Engeland studeert. Anderzijds vraag ik me af of we niet te ver zijn gegaan? Het gemak waarmee we onze telefoons pakken om even op de sociale media te kijken, veranderen gemakkelijk in uren doelloos scrollen, terwijl we ons realiseren dat we misschien wel in de greep van een sociale mediaverslaving verkeren.  

Hebben we dan een digitale detox nodig? Ik zeg niet dat we terug moeten naar de Nokia, maar soms verlang ik er wel naar. Toch moet ik dan weer terugdenken aan mijn vriendin wiens telefoon kapot was gegaan. Ineens werd ze volledig afhankelijk van mij en de mensen om haar heen. Ergens moet ik lachen, want ik heb destijds zelfs haar treinreis op een briefje geschreven. Toen realiseerde ik mij pas hoe afhankelijk we zijn geworden van onze telefoon.  

Wat is dan de oplossing? Op die vraag heb ik helaas geen kant-en-klaar antwoord. Toch denk ik dat een digitale detox zo af en toe geen kwaad kan. Leg je telefoon neer, ga naar buiten en geniet van de echte wereld om je heen. Daar valt meer te beleven dan je in eerste instantie zou denken.   

Imme