De onvoorziene moeilijkheden beginnen al in het dagelijks leven: de scholen zijn weer open! Eindelijk mogen we weer de collegezaal in, maar lang niet iedereen doet het ook. Zo merken sommigen dat ze het sociale aspect erg vermoeiend vinden. En weer anderen hebben gemerkt dat de opnames terugkijken veel fijner voor ze is.

Maar hé, dat is school. Iets anders: we kunnen eindelijk weer uitgaan! We moeten toch naar de leuke dingen kijken? Tja, schijnbaar gaat je alcoholtolerantie toch flink omlaag na twee jaartjes rustig aan doen. Bij mijn eerste feestje zag ik wel erg veel mensen boven de toiletten hangen. Hard gaan is ook gaan, maar die mensen konden niet eens zelf naar huis gaan.

En nu komt de spreekwoordelijke lamp waar ik tegenaan ben gelopen: we mogen weer allemaal leuke dingen doen, maar al die leuke dingen kosten geld. Mijn besef van wat normale uitgaven zijn in een maand is volledig vervormd, en ineens moet ik mijn duo omhooggooien. Mijn leven heeft al twee jaar op pauze gestaan, ik ga nu toch niet nog langer wachten?

Nu is dit allemaal wat pessimistisch, maar ik vind het wel goed om te erkennen dat er hobbels in de weg naar “het oude normaal” zitten. Het gaat nu in Nederland een stuk beter, maar het is nog niet voorbij, en daar mag je best over praten! Is het wel zo fijn dat dat nu op het terras kan, en niet in een hakkelend videogesprek 😉

Sanne (20) studeert nu voor het derde jaar Biologie (maar vraag haar alsjeblieft niet wat er mis is met je kamerplant), en heeft genoeg bootjes gevouwen om de Noordzee mee te kunnen vullen. Na een lange dag stort ze zich het liefst in een goed boek, een leuk spel of een mooi zangnummer. Ze had graag in horoscopen geloofd, dan had ze tenminste haar persoonlijkheid in bijvoeglijke naamwoorden kunnen omschrijven.