De wettelijke definitie van volwassene kan soms de indruk wekken dat er een streep is: gisteren was je een tiener, nu ben je achttien en is het tijd voor het echte werk. Iedereen die over die “streep” heen is gegaan, weet dat dit onzin is. Het gaat langzaam, en voor het grootste deel zonder dat je het doorhebt. In het begin is het zelfstandig rijden, dan krijg je steeds vaker blauwe brieven in de bus, en voor je het weet hang je een halfuur aan de lijn met de belastingdienst.

De momenten waarin ik me “volwassen voel” lijken altijd te vallen op een schaal die gaat van “Nice, wat een vrijheid!” tot “Zucht, wat een gedoe.” Volwassen worden is dus niet alleen leuk of alleen stom, net zoals veel andere dingen (iets anders wat ik heb gerealiseerd in dit proces). Wat wél altijd leuk is, is het over “help, ik word volwassen” hebben met vrienden! Vaak lokt dit gespreksonderwerp mooie reacties uit.

Zo kom je er ook snel achter dat “volwassen worden” voor iedereen er heel anders uitziet: enthousiast worden over hippe huishouddingen, zelf je doktersafspraken maken of boodschappen doen, samen roadtrips maken. Een populair item is aan de telefoon hangen om dingen te regelen die eigenlijk vanzelf goed hadden moeten gaan. Dus vraag vooral aan je leeftijdsgenoten wat hun “oh shit, ben ik dan toch volwassen aan het worden?” momenten zijn! Het is het ultieme bondingsgesprekonderwerp voor jongvolwassenen.

Sanne (20) studeert nu voor het derde jaar Biologie (maar vraag haar alsjeblieft niet wat er mis is met
je kamerplant), en heeft genoeg bootjes gevouwen om de Noordzee mee te kunnen vullen. Na een
lange dag stort ze zich het liefst in een goed boek, een leuk spel of een mooi zangnummer. Ze had
graag in horoscopen geloofd, dan had ze tenminste haar persoonlijkheid in bijvoeglijke
naamwoorden kunnen omschrijven.